Net zo belangrijk als het medicijn zelf is misschien wel de manier waarop je een medicijn op de juiste locatie in het lichaam krijgt. Het smeren van een zalfje, het slikken van pillen of het injecteren van een vloeistof zijn natuurlijk welbekende methoden om medicijnen in het lichaam te krijgen. Maar hiermee breng je de werkzame stof vaak niet gericht op een locatie en ook is deze vaak weer snel verdwenen. Kan het ook anders?
Plastic als medicijn. Of eigenlijk meer als materiaal om een medicijn ergens te krijgen. Het principe, ook wel bekend als “drug delivery”, is iets waar veel aandacht aan besteed wordt. Het idee is dat je de werkzame stof van een medicijn opsluit in plastic, vaak een biologisch afbreekbaar type. Als je dit dan in een lichaam implanteert, zal het plastic langzaam afbreken, waardoor er steeds een beetje van het medicijn vrijkomt.
Een groot voordeel daarvan is dat je het stukje plastic daar kunt implanteren waar het medicijn nodig is. Hierdoor kan de concentratie van de werkzame stof vaak sterk verlaagd worden, wat negatieve bijwerking vermindert. Ook kan het plastic zo ontwikkeld worden dat het medicijn over een langere tijd geleidelijk vrij komt, waardoor je in sommige gevallen niet meer elke dag een pil of een spuitje hoeft te krijgen. Een voorbeeld hiervan is het anticonceptiestaafje dat in Nederland op de markt is. Dit plastic staafje geeft constant lage hoeveelheden hormoon af, waardoor vrouwen tot drie jaar lang geen pil meer hoeven te slikken.
Bron: Dr. ir. Jeroen Rouwkema, Department of Tissue Regeneration, Universiteit Twente.
