,

Hoe houdt een regenjas regen tegen, maar laat zweet door?

Een goede regenjas houdt de regen tegen, maar laat je zweet door. Aan beide kanten water, maar slechts in een richting transport. Hoe kan dat?

Er bestaan membranen die waterdamp doorlaten terwijl vloeibaar water tegengehouden wordt. Een voorbeeld hiervan is een waterafstotend membraan met hele kleine poriën. Door de oppervlaktespanning van waterdruppels kunnen deze niet de poriën intrekken. De oppervlaktespanning houdt, als het ware, de druppel bijeen en voorkomt dat deze in kleine gaatjes trekt. Waterdamp heeft geen oppervlaktespanning en kan dus vrij door poriën bewegen. De drijvende kracht hiervoor is een concentratieverschil in waterdamp tussen beide zijden van het membraan.

Als het buiten regent is de waterdampconcentratie daar echter ook erg hoog. Toch vindt er waterdamptransport naar buiten toe plaats. Dat kom door de hogere temperatuur binnen de regenjas. Mocht het buiten warmer worden dan 37 graden Celsius, dan zou ook een goede regenjas niet meer helpen om het zweet af te voeren.

regenjas

Bron: Dr. ir. Rob Lammertink, Membrane Technology Group, Universiteit Twente.

/door
,

Hoe groot zijn zandkorrels?

De korrelgrootte of textuur is in de aardwetenschappen de diameter van de klasten in een sediment, bodem of sedimentair gesteente. Afhankelijk van deze korrelgrootte kunnen de klasten grind, zand, silt of klei worden genoemd.

Krumbein φDiameterWentworthklasseNederlandse vertaling
< −8> 256 mmboulderkeien
−6 tot −864–256 mmcobbles
−5 tot −632–64 mmvery coarse gravel, pebbleszeer grof grind
−4 tot −516–32 mmcoarse gravel, pebblesgrof grind
−3 tot −48–16 mmmedium gravel, pebblesmiddel grind
−2 tot −34–8 mmfine gravel, pebblesfijn grind
−1 tot −22–4 mmvery fine gravel, granuleserg fijn grind
0 tot −11–2 mmvery coarse sandzeer grof zand
1 tot 0½–1 mmcoarse sandgrof zand
2 tot 1¼–½ mmmedium sandmiddel zand
3 tot 2125–250 µmfine sandfijn zand
4 tot 362.5–125 µmvery fine sandzeer fijn zand
8 tot 43.90625–62.5 µmsiltsilt
> 8< 3.90625 µmclayklei
>10< 1 µmcolloidscolloïden

1 centimeter = 10 millimeter. 1 millimeter = 1000 micrometer (µm). 1 micrometer = 1000 nanometer.

korrelgrootte

Bronnen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Korrelgrootte_%28sediment%29

/door
,

Het orgasme van een varken duurt 30 minuten

Vaak lees je op internet dat een orgasme van een varken 30 minuten duurt. Dit is niet helemaal waar. Wat wel waar is, is dat varkens heel lang sex hebben. Hierbij wordt ongeveer een halve liter sperma van het mannetje naar het vrouwtje overgebracht en dat kan even duren.


Bronnen:
http://www.dierennieuws.nl/vrg/dd/10/dav1012.htm

/door
,

Het langste hek op aarde is 5320 km

De Dingo Fence is een 5320 km lang hekwerk dat is gebouwd om schapen in het zuidelijke deel van Australië te beschermen tegen dingo’s. Aan het hekwerk werd begonnen in 1880 en vijf jaar later werd de bouw volbracht. Het hek overspant de gehele afstand van Toowoomba aan de oostkust tot het Eyreschiereiland aan de Grote Australische Bocht en is 1,80 meter hoog. Door het hek nam de populatie van dingo’s ten zuiden van het hek af en werden er minder schapen gedood, maar tegelijkertijd namen kangoeroes en konijnen sterk in aantal toe, wegens het wegvallen van hun natuurlijke vijand.

dingohek

Bronnen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Dingo_Fence

/door
,

Het is onmogelijk om aan je elleboog te likken

Het is onmogelijk om aan je elleboog te likken. 99% van de mensen probeert het ook na dit gelezen te hebben ganjubars

/door
,

Het hart van de garnaal bevindt zich in zijn hoofd

Het hart van de garnaal bevindt zich in zijn hoofd. Alle andere vitale organen zitten ook in het hoofd van de garnaal.

organen garnaal

/door
,

Het grootste dier ooit: de blauwe vinvis

De blauwe vinvis is een in zee levend zoogdier en het grootste dier dat ooit op aarde leefde.

Blauwe vinvissen kunnen een maximale lengte van rond de 30 meter en een maximaal gewicht van 170.000 kilo bereiken.

De blauwe vinvis is redelijk slank gebouwd en kan snelheden bereiken van 50 km/u. Opvallend genoeg eet ook dit zoogdier vooral plankton van 1 a 2 cm. Dit gaat wel in hoeveelheden van ongeveer 4000 kilo per dag.

blauwe vinvis

Een geharpoeneerde blauwe vinvis sleepte eens een schip voort aan 100 meter lijn waarvan de motoren volle kracht achteruit draaien Hij deed dit met een snelheid van bijna 14 km/u en het heeft een serieus tijdje geduurd voor het beest aan het einde van zijn krachten gekomen was.

De vinvis kan tot 188 decibel geluid produceren, dat maakt dat hij door soortgenoten tot 850 kilometer ver nog te horen is.

Het hart van een blauwe vinvis is 600 kg. Z’n tong is 3.000 kg en z’n mond kan 99.000 kg aan voedsel en water binnenhouden. Wat wel opvallend is, is dat de keel van de blauwe vinvis weer heel klein is. Hij kan niks groter dan een strandbal inslikken.

Wat is “groot”?

Sommige mensen twijfelen of de blauwe vinvis echt wel het grootste dier ooit ter wereld is. Veel dinosaurussen waren namelijk langer, maar grootte is natuurlijk niet hetzelfde als lengte. Veel dinosaurussen hadden lange nekken waardoor ze qua lengte groter waren dan de blauwe vinvis, maar qua gewicht stukken lichter.

De Argentinosaurus was rond de 30 meter lang en woog rond de 100.000 kg. Sommige van deze soort waren groter dan sommige blauwe vinvissen, maar gemiddeld is de blauwe vinvis toch stukken zwaarder. Bovendien leefde dit beest voor het laatste natuurlijk ongeveer 100 miljoen jaar geleden.

Zie ook:
De grootste vis ooit: de walvishaai

Bronnen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Blauwe_vinvis
http://en.wikipedia.org/wiki/Argentinosaurus

/door
,

Het giftigste dier ter wereld is een kikkertje

Het giftigste dier op aarde is een kikkertje dat een verborgen bestaan leidt in de regenwouden van Colombia: de Dendrobatidae. Ook wel pijlgifkikkers genoemd. Van deze kikkers zijn er meer dan 175 soorten, maar de giftigste van allemaal is de Phyllobates terribilis.

De gifstof wordt batrachotoxine genoemd en staat op botuline na bekend als de allergifstige stof in de natuur, het is sterker dan tetrodotoxine van de kogelvis. Er zijn wel meer pijlgifkikkers die zeer giftig zijn, maar deze soort produceert tot 27 keer zoveel batrachotoxine en spant daarmee de kroon. Dieren als slangen die toch een exemplaar opeten, vertonen stuiptrekkingen en kronkelen lange tijd onregelmatig met wijd openstaande bek tot ze het loodje leggen of de prooi weer uitspugen. In het laatste geval kijkt een predator wel uit er nog eentje op te eten. Slechts twee-tiende van een milligram is genoeg om een mens te doden; het gif van een enkele kikker is potentieel dodelijk voor zo’n 50 mensen.

giftigste kikker

Ook de indianen die het oerwoud bewonen, kennen de dodelijke werking van het kikkergif. Ze roosteren de diertjes boven een vuur, die al stervende hun giftige substantie prijsgeven. Vervolgens dopen de indianen hun pijlpunten in het gif, waarmee het effectief jagen is. Een pijlgifkikker levert genoeg gif op om zo’n 50 pijlpunten te ‘vergiftigen.’

Bronnen:
http://www.alkwin.nl/vakken/bio/giftig.htm
http://nl.wikipedia.org/wiki/Pijlgifkikkers

/door
,

Hebben dieren emoties?

Bij het bestuderen van de werking van emoties is het handig om onderscheid te maken tussen bewuste emotionele gevoelens, zoals het ervaren van angst, en lichamelijke emotionele reacties. Tijdens een angstreactie gaat het hart bijvoorbeeld sneller kloppen, versnelt de ademhaling, komt er adrenaline vrij en gaat het lichaamshaar overeind staan. Deze lichamelijke angstreacties vinden we niet alleen bij mensen, maar bij talloze andere organismen, zoals honden, katten, apen, leeuwen, vogels (waarbij dan natuurlijk de veren in plaats van het lichaamshaar overeind gaan staan), reptielen en zelfs vissen. Dieren hebben dus emoties.

Of dieren ook emoties ervaren, hangt af van de vraag of zij bewustzijn hebben. Het is momenteel niet ondubbelzinning vast te stellen welke dieren bewustzijn hebben, maar het lijkt aannemelijk dat dit voor zoogdieren in ieder geval zo is. Zij zouden dus bewuste emotionele gevoelens kunnen hebben.

Bronnen:
Dr. ir. Maarten Jacobs, Leerstoelgroep Sociaal-ruimtelijke analyse, Wageningen Universiteit.

/door
,

Handen wassen: de droger, katoenen handdoek of papieren handdoekjes?

Handen wassen in openbare toiletten. Iedereen kent het wel. Soms staat er een droger, soms een lang katoenne doek en soms papieren doekjes. Welke methode is nou het beste en is handen wassen nou echt belangrijk voor de hygiëne?

Wie geregeld zijn handen wast, is aanmerkelijk minder vaak ziek. Dat blijkt uit een experiment op een Amerikaanse school. De leerlingen moesten elke dag hun handen vier keer twintig seconden wassen. Het gevolg: elke dag waren er 125 leerlingen meer aanwezig dan op een gemiddelde schooldag daarvoor. Kennelijk is extra hygiëne een goede manier om ziekten te voorkomen. Wat is dan nu de meeste effectieve manier om handen te wassen? Het beste resultaat wordt verkregen door de handen gedurende twintig tot dertig seconden goed te wassen. Dat betekent niet dat mensen die regelmatig hun handen wassen per definitie goed bezig zijn. Want de belangrijkste stap bij het handen wassen is het drogen ervan. Zoals gezegd zijn vochtige handen een perfecte voedingsbodem voor bacteriën: zij dragen 500 keer meer bacteriën over dan droge handen.

Door de handen grondig droog te wrijven, wordt een groot deel van de bacteriën verwijderd. Wanneer handen voor 97 procent droog zijn, is het aantal bacteriën dat kan worden overgebracht vrijwel nul. Overgebleven bacteriën zullen zich dan bovendien minder snel vermeerderen (zie onderstaande grafiek).
handhygiene

Handen drogen

Omdat de meeste mensen minder dan vijf seconden nemen om hun handen te drogen, blijft vaak nog vocht en bacteriën aan de handen zitten. Snel absorberen is daarom een essentiële factor om resterende bacteriën tot een minimum te beperken. Er zijn tal van mogelijkheden om de handen te drogen. Bijvoorbeeld via hete lucht, een katoenen handdoek, of papieren handdoekjes. Maar zijn de handen dan ‘schoon’ of ‘bacterievrij’? Wanneer de handen zijn gewassen, lijken ze schoon te zijn. Na het drogen zouden ze vervolgens bacterievrij moeten zijn. Maar helaas is dat niet altijd het geval. Droogt u uw handen met een katoenen handdoek? Dan is de kans groot dat u de bacteriën van uw voorganger op uw eigen handen overbrengt. Ook warme lucht kan een bron van bacteriën zijn. Uw handen droogblazen onder een blower is daarmee geen goed alternatief.
droger
Onder een goed afgestelde luchtdroger duurt het minstens dertig seconden voordat de handen enigszins droog zijn. Uit ongeduld worden de handen vaak aan kleding afgedroogd. Daarnaast kan maar een persoon tegelijk de blower gebruiken. Omdat er een rij wachtenden ontstaat, worden de handen dan maar niet gedroogd. Bij oudere systemen hoopt zich ook veel stof en vuil op in de warme lucht die wordt aangezogen, dit vuil wordt bij gebruik weer op de schone handen geblazen. Uit studies is gebleken dat bij slecht gebruik van handendrogers de bacteriën op uw hand zelfs toenemen met meer dan vijfhonderd procent. Qua gebruiksgemak en hygiëne is dit duidelijk niet het beste systemen.

Het beste systeem voor het drogen van de handen

Volgens diverse onderzoeken verdient het daar-om een sterke aanbeveling om de handen te drogen met papieren handdoekjes (bron: Taylor J.H. et al (2000) Journal of Applied Microbiology. P.G. Fidon et al (1997) Epideminoloy). Elk handdoekje komt namelijk een voor een schoon uit de dispenser en wordt na gebruik weggegooid. De gebruiker loopt niet het risico om vuil van een voorganger op de handen te vegen. Na het drogen met handdoeken van goede kwaliteit zijn bijna alle bacteriën verdwenen. Daarmee zijn de handen niet alleen schoon, maar ook bacterievrij. De voorkeur voor papieren handdoekjes worden door gebruikers bevestigd. Uit het eerder genoemde onderzoek kwam naar voren dat eenenzeventig procent van de respondenten de voorkeur heeft voor papieren handdoekjes op het toilet, twintig procent aan textiel, vijf procent aan hete lucht drogers en vier procent aan overige systemen.

Zeep

Dan is natuurlijk nog de vraag of we altijd zeep moeten gebruiken. Zeep zorgt voor een nog betere reiniging van de handen, waardoor er nog minder bacterïën zullen overblijven. Zeep breekt echter ook de natuurlijke, vettige beschermlaag van de huid af. Deze vetlaag wordt wel weer aangevuld door de talgklieren, maar in de tussentijd is de huid minder beschermd tegen invloeden van buitenaf. De huid is na reiniging tijdelijk gevoeliger voor irriterende stoffen en voelt droog aan. Ons advies is daarom zeep te gebruiken met mate. Alleen bij de hele smerige toiletbezoekjes 😉

Bronnen:
http://www.schoolfacilities.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=100

/door